- Niespodzianka - zadrwiła.

wykuszach i dumnie wznoszace sie kominy Dom, pomyslała,
Du¿y, elegancki, ale ciagle jeszcze obcy, nie pasował do niej.
ile jeszcze jej tesciowa usłyszała. A mo¿e podsłuchiwała pod
nie dziwne? - Pokreciła głowa i uchyliła okno, wpuszczajac do
Nick wypowiedział na głos jej własne podejrzenia. - Ale
- Có¿, Bogu dzieki, ¿e nastapił przełom. - Eugenia
przerwała mu Eugenia lodowato. I Alex spuscił wzrok.
156
Przez nia. - Dlaczego go zabiłes? - spytała, czujac, jak cos w
mo¿liwosci.
niczym wiecej.
jego odciski palców.
- Nie wiem... o Bo¿e! - Otworzyła szeroko oczy, jakby
niej kilka samochodów; nie znała kierowców ani też oni jej nie rozpoznawali. Z pubu White Horse dobiegała

Pocałowała go namiętnie, a on przygarnął ją do siebie. Oboje poczuli ciepło własnych ciał. Bryce ją tulił mocno, pragnąc znów kochać się z nią, jak przed pięciu laty.
- Zapewne - mruknęła Hope. Nie podobała jej się ta chytra, pewna siebie pannica, ale z nią postanowiła policzyć się później.
Gloria nie wytrzymała. Puściły ostatnie hamulce. Zaczęła okładać Santosa pięściami.
- A to, co dzieje się teraz, niby nas nie niszczy?
Przez chwilę mierzył ją wzrokiem, a następnie spojrzał na lokajów.
- Tak, ale raczej nadają się na bardziej oficjalne okazje - wtrąciła panna Gallant
- Tak czy inaczej nie powinniśmy tu być sami.
— Ta pani mi odpowiada — powiedział. — Nie mógłbym mieć większych wymagań. Kapitalne! Kapitalne!
- Myślałam, że woli pan dojrzalsze damy.
- Tak myślę. - Uniosła zadziornie brodę. - Ty taki nie byłeś?
Dziecko poruszyło się znowu, zakwiliło i zaczęło płakać. Hope zesztywniała na myśl, że powinna przystawić teraz córeczkę do piersi. Mała coraz głośniej domagała się jedzenia, już zanosiła się płaczem.
Wyjął z kieszeni kopertę, którą dała mu Lily, sprawdził zapisany na wierzchu numer pokoju i ruszył korytarzem w poszukiwaniu biura hotelowego. Po chwili był w sekretariacie. Odchrząknął. Siedząca za biurkiem dziewczyna podniosła głowę.
rozmawiać na ten temat.
arcydzieł.
- Czy...